Srbija je zemlja sa prebogatom istorijom. Na njenoj teritoriji živeli su različiti narodi, vladale različite carevine i ispovedale su se mnoge religije.
Gradovi i naselja u Vojvodini takođe su imala burnu istoriju. Naselja su imala različita imena na različitim jezicima. Kako su se menjali narodi i osvajači, tako su se menjala i njihova imena.
Sremska Mitrovica – Grad u kome su se rađali i živeli rimski imperatori. Rimski naziv za grad bio je Sirmium. Vizantija u 12. veku, grad predaje Ugarima, koji podižu nov srednjovekovni grad, koji dobija ime „Civitas Sancti Demetrii“ (Grad Svetog Dimitrija), po pogubljenom hrišćanskom mučeniku Sv. Dimitriju (pogubljen u gradu). Mađari od tad grad nazivaju i Szávaszentdemeter, a Srbi – D(i)mitrovica. U 18. veku pojavljuje se srpsko modifikovano ime – Mitrovica. Grad se za vreme NDH zvao Hrvatska Mitrovica, a nakon drugog svetskog rata dobija prefiks „Sremska“
Sombor – U 14. veku na prostorima današnjeg Sombora živela je ugarska plemićka porodica Cobor. Malo po malo, na njihovom imanju razvijalo se naselje koje je po njima i dobilo ime. Današnji naziv, Sombor je dobio u vremenu pre turskih osvajanja
Kula– Grad u pitomoj bačkoj ravnici pozicioniran je centralno u odnosu na Sombor, Novi Sad i Suboticu. Nalazi se na važnim putevima koji su spajali ova naselja. Pretpostavlja se da je prilikom turskih osvajanja, ovde postojalo naselje sa kulom i turskom posadom.
Stara i Nova Pazova – Stara Pazova postojala je još u rimskom periodu, a njeno ime izvedeno je od staro-slovenske reči “Alt Pazoa“, koja je označavala visoravan između Dunava i Save. Krajem 18, veka na prostor južno od stare Pazove doseljavaju se Nemci (podunavske Švabe), koji osnivaju svoje naselje. Ono dobija ime Nova Pazova, a Staroj Pazovi žive većinski Srbi i Slovaci.
Subotica – Ovaj grad je apsolutni rekorder po broju imena koje je promenio – čak 200! Jedan od prvih naziva grada bio Sopotnica (mesto gde ima mnogo vode, izvora, bunara), što je prema mađarskom izgovoru postalo Szabadka. Jovan Nenad podigao je ustanak 1526. godine, a grad je postao njegova prestonica koju je dao na upravljanje svom vojskovođi Suboti Vrliću. Stotinu godina kasnije, grad je po njemu dobio ime koje i danas nosi.
Ruma – Postoji više različitih pretpostavki o poreklu imena Ruma. Jedna od njih govori da ime potiče od turske reči sličnog naziva koje označava blato. Sledeća pretpostavka navodi da je Ruma dobila naziv po arapskoj reči “Rum“ u množini „Rumi“ koja označava stanovnike istočnog Rimskog carstva. (Arapi su Rimljane nazivali Rumi).
Treća pretpostavka kazuje da je reč potekla iz staroslovenskog jezika, kojeg su Srbi doneli sa sobom povlačeći se pred turskim prodorom.
Zrenjanin – Grad se pominje u spisima iz davne 1326. godine. Naselje na Begeju držala je ugarska velikaška porodica Beče. Po njima grad je poneo ime Bečkerek, koje je nosio sve do 1935. godine, kada je u čast srpskog kralja Petra Karađorđevića poneo ime Petrovgrad. Grad novo ime nije dugo nosio, tačnije samo 11 godina, kada je preimenovan u Zrenjanin po narodnom heroju Žarku Zrenjaninu.
Senta – Svoje ime je dobila po mađarskoj porodici Zenta Magoč, koja je imala velike posede uz Tisu. Jedno je od najstarijih mesta u Vojvodini, a poznato je po bici koja se odigrala između Austrije i Turske, a u kojoj je Austrija izvojevala veliku pobedu 1697. godine.
Tada je nastala parola „Kod Sente je spasen Beč!“
Novi Sad – Najveći grad Vojvodine nosio je puno različitih imena na puno različitih jezika. Nekad se zvao Racko selo/Racki grad/Racka varoš. Naziv „Racki“, znači „Srpski“, odnosno Austrougari su tada Srbe nazivali Raci po Raškoj oblasti u južnoj Srbiji. Grad je u periodu turskih osvajanja bio poznat po imenu Petrovaradinski šanac.
Novi Sad ima svoje ime i na mađarskom jeziku – Ujvidek (Újvidék). Grad je nazivan na latinskom Neoplanta, a moderan srpski naziv Novi Sad, je doslovan prevod. Novi Sad je svoje zvanično ime, koje i danas nosi, dobio 1. februara 1748. godine, a reč „sad“ označava zasad, polje koje se obrađuje i na kome se sadi.
