Marko Ristić je bi jedan od najaktivnijih u krugu srpskih nadrealista. Posle završenog Filozofskog fakulteta u Beogradu između dva svetska rata izdavao je i uređivao većinu nadrealističkih časopisa, a po okončanju Drugog svetskog rata bio je jugoslovenski ambasador u Francuskoj.
Dela: pesme “Od sreće i od sna”, “Bez mere”, eseji “Nacrt za jednu fenomenologiju iracionalnog” (sa Kočom Popovićem), “Koje su pobude i kakvi uspesi školske filozofije”, “Smrt fašizmu – sloboda narodu”, “Književna politika”, “Ljudi u nevremenu”, “Od istog pisca”, “Krleža”, “Prostor – vreme”, “Politička književnost”, “Svedok ili saučesnik”.
Preuzeto: nationalgeographic.rs
